8ste verslag: Venezuela
Door: Francine
Blijf op de hoogte en volg Francine
16 Maart 2014 | Cuba, Havana
Hallo allemaal,
Inmiddels heb ik Venezuela verlaten en ben ik veilig gearriveerd in Havana in Cuba (waarschijnlijk een grote opluchting voor de ongeruste familie leden). Ondanks alles heb ik In Venezuela genoten van de natuur en de aardige mensen die ik ontmoet heb. Nu gaat mijn laatste 1,5 week in Cuba in. Het is nog nauwelijks voor te stellen dat dit het einde is van mijn vakantie is, maar wel de realiteit.
Maar hier zijn mijn belevenissen in Venezuela:
Vrijdag 7 maart : naar Caracas
Vandaag vlieg ik van Cartagena via Panama naar Caracas in Venezuela. Mijn handbagage werd extra goed gecontroleerd en ik moest aantonen wanneer ik Venezuela weer zou verlaten en wat mijn volgende bestemming was. Als verrassing stond Ellen van Avila reizen (reisorganisatie die mijn zuid Amerika reis op maat heeft gemaakt) mij op de luchthaven van Caracas op te wachten samen met haar Venezolaanse partner. Zij hebben mij met de auto naar het prachtige hotel Marriott gebracht. Helaas was ik hier maar 1 nacht want anders had ik gebruik kunnen maken van het grote buiten zwembad en van de fitness ruimte, maar de kamer was ook perfect met uitzicht op zee. 's Avonds zijn we met z'n viertjes typische Venezolaanse arepas gaan eten, die trouwens heel anders smaakten dan in Noord Colombia. Ik heb verder niets gemerkt van de relletjes en protesten in Caracas. Ik kreeg trouwens ook geen kans om dat op te zoeken want mijn begeleiders waren veel te bang dat er met mij iets zou gebeuren. Verder heb ik van hun een mobiele telefoon gekregen waarop ik hun dag en nacht mag bellen als er iets is, en zo kunnen zij mij ook altijd en overal bereiken in Venezuela. Klinkt dat niet goed en gerust stellend !!
Zaterdag, zondag en maandag 8, 9 en 10 maart: Canaima Angel Falls:
Ik moest al vroeg uit de veren nl. om 3.30 uur, want om 4.00 uur werd ik door Juan naar de luchthaven gebracht voor de vlucht van 6.00 uur van Caracas naar Puerto Ordaz en daarna een 2de vlucht naar Canaima in een klein vliegtuigje voor 12 personen. Gisteren ben ik weer gestart met mijn malaria pillen, al zeggen ze dat de kans hierop slechts 1% is, terwijl dit gebied bij de G.G.D. in Nederland te boek staat als een echt malaria gebied, dus ik neem maar geen risico.
In Canaima verblijf ik de 1ste dag en nacht in het Campamento Kavac expedion (en niet zoals in mijn beschrijving staat Lodge Waku.) waar ik slaap in een huisje voor mij alleen in een 2 persoons stapelbed en douche en toilet. Ik ben hier in gezelschap van 4 anderen: 3 Venezolaanse familieleden en hun neef die in Italië woont. Na de warme lunch gaan we met de boot enkele watervallen bezichtigen rondom het Canaima meer (Ucaima,Golondrine, Hacha) samen met een groep Russen, Oekrainers, en Estlanders) Via een wandelpad kunnen we zelfs achter de Sapo waterval lopen waar we uiteraard behoorlijk nat worden. Maar er zijn ook watervallen die droog liggen i.v.m een te kort aan water in dit droge seizoen. De omgeving is prachtig met aan de horizon verschillende miljoenen jaren oude " tafelbergen", waar het gebied bekend om staat.
We kunnen zelfs zwemmen in het meer dat rood gekleurd is a.g.v. boom bladeren. Na het avondeten gaan we op tijd naar bed want morgen is het weer vroeg op
Zondag 9 maart gaat al om 5.30 uur de wekker. Aangezien we komende nacht weer in een ander kampement met hangmatten slapen
mogen we alleen de meest noodzakelijke spullen meenemen De rivier stand is behoorlijk laag waardoor de boottocht naar de Angel falls / watervallen in totaal 6 uur duurt (in de regentijd 4 uur) en de sterke mannen aan boord regelmatig het water in moesten om de boot los te duwen van de stenen of hem in de goede richting moesten leiden: heel spannend! Na een kleine lunch stop varen we door tot 14.30 uur en zijn onze kleren en schoenen drijf nat van het opspattende water en de stroom versnellingen. Het laatste uurtje moeten we lopen door het regenwoud over boomwortels en keien. Boven gekomen zien we een teleurstellende waterval nl. een klein water stroompje komt van een berg van 1000 meter naar beneden. Volgens de gids is nu de hoeveelheid water in de waterval slechts 5% van wat er naar beneden komt in de regentijd (mei t/m augustus). Daarom was onze excursie ook de laatste in deze droge tijd. De liefhebbers konden daarna nog eventjes zwemmen aan de basis van de waterval. Daarna moesten we badend door de rivier om ons kampement te bereiken (was pijnlijk met blote voeten). Na het avondeten, bereid door de boot bestuurders, konden we in de hangmat kruipen. Het licht ging om 21.30 uur uit. Het was toch een geslaagde dag dankzij de indrukwekkende boottocht!
Maandag 10 maart:
Na het ontbijt (arepa's met gebakken ei) stappen we om 7.30 uur weer in de boot. Het gaat nu stroom afwaarts waardoor we er korter over doen (4uur) om in ons 1ste kampement te komen, maar het was te laat voor de Venezolanen die om 11.00 uur het vliegtuigje moesten hebben naar Caracas (uiteindelijk zijn ze toch vertrokken). Ik had voldoende tijd om me te douchen, om te kleden, de natte kleren iets te drogen en te lunchen. Het gaat nota bene eventjes regenen. Eerst zou mijn vliegtuigje van Canaima naar Bolívar om 13.30 uur vertrekken, daarna werd het 15.30 uur en het werd uiteindelijk 16.30 uur. Deze tijd kon ik goed gebruiken om mijn belevenissen van de afgelopen dagen in Evernote te schrijven. Maar het wachten werd beloond, er landde een heel klein vliegtuigje waar 6 personen in pasten (incl. de piloot) Hij vloog heel rustig en laag zodat we goed het land onder ons konden bewonderen met veel regenwoud en water. In Bolívar werd ik naar hotel Posada Casa Grande gebracht. Ziet er goed uit met een badkamer, T.V. en airconditionair (groot contrast met de 2 afgelopen nachten). Ik zal niet zoveel van de stad zien (volgens gelezen reviews mis ik hieraan niets) want de komende 3 dagen ga ik naar de Orinoco delta.
Dinsdag 11 maart: van Bolívar naar de Orinoco delta
Vandaag word ik door een Duitse chauffeur, die in Venezuela woont,
naar San Jose de Buja gebracht. Hier rijden geen bussen omdat het een erg afgelegen gebied is. De autorit duurt 3.5 uur, waarin de chauffeur veel verteld over het ontstaan van de huidige crisis in Venezuela: erg interessant maar ook diep triest. Er zijn plaatsen in Venezuela waar voedsel schaarste is dank zij het corrupte en
indoctrinerende beleid van de regering. In San Jose de Buja brengt een lancha/ lange smalle boot me in 45 min. , over de Orinoco rivier, naar Campamento Waro Waro (betekend vlinder). Het is een mooi campament met ca. 10 open houten palmhutjes op palen die via loopplanken verbonden zijn, midden in de jungle en direct aan de Orinoco rivier. Er zijn hutjes met matrassen en hangmatten die allen een klamboe hebben voor in totaal 45 gasten. In de keuken staan indianen die voor onze maaltijden zorgen. De 1ste dag zijn wij maar met z'n tweeën (ik samen met Domingo, een Venezolaan uit Caracas) de enige toeristen in het kamp en krijgen de volle aandacht van Edgard Rodriguez, onze gids en fotograaf van beroep. Na de lunch gaan we in de lange smalle boot varen, waarbij we vogels spotten (toecans, papegaaien macaws e.a.), apen zien slingeren in de bomen (holey en capucino's) en schildpadden zien lopen. Tevens maken we een wandeling in het regenwoud, wel met de laarzen aan want het is erg drassig in het regenwoud. We krijgen hier uitleg over medicinale bomen en leren hoe we hier kunnen overleven in dat regenwoud. door water te drinken uit bepaalde takken (bejuco de agua) en uit kleine kokosnoten en palmharten te eten.
Daarna kunnen we genieten van een mooie zonsondergang midden op het water onder het genot van een Cuba libre. De temperatuur is perfect, overdag zo'n 30 graden en 's avonds 22 graden met wat bewolking en een zacht briesje. Na het avondeten praten we na over de onrust in Venezuela, over hun gewoonten en gebruiken: erg boeiend !! Daarna ga ik slapen, alleen in een open hutje midden in de rimboe met de geluiden van vogels en apen om je heen: geweldig! Wat een rust!
Woensdag 12 maart:
Vandaag komen er 2 nieuwe gasten bij , een gepensioneerd stel uit Frankrijk.
's Ochtend gaan we piranha's vissen. In totaal vangen we 14 kleine piranha's met een hengel gemaakt van een tak en een stukje vlees als aas. Tijdens de lunch konden we onze zelf gevangen vis, geroosterd, opeten. 's Middags gaan we weer varen en aapjes en vogels spotten, die soms te klein of te snel zijn voor mijn fototoestel.
Ook hebben we kunnen proeven hoe verse palmharten en water chocolade smaken en kunnen ervaren hoe je met bepaalde bladeren zeep kunt maken. Leuke ervaring! Daarna hebben we een paar paalwoningen /palafitos van Warao Indianen bezocht die zelfgemaakte producten verkochten zoals oorbellen, armbandjes en mandjes van moricha.
En daarna weer genoten van de zonsondergang. 's Avonds weer gezellig met z'n vijven gegeten en gepraat en om 21.00 uur op stok.
Donderdag 13 maart:
Om 6.00 uur wakker geworden van het licht en de vogels. Tot mijn schrik valt mijn b.h. van de balustrade van mijn huisje in het vieze water ( het is momenteel mijn enige b.h.) Toen ben ik onder mijn huisje op palen gekropen en kon ik gelukkig met een stok mijn b.h. weer uit het water vissen. Na een wasje met zeep kan ik hem weer gebruiken. Vanochtend gaan we kanoën op de zij-armen van de Orinoco rivier. Na de lunch zou ik om 13.00 uur naar San Jose de Buja worden gebracht om vervolgens naar Rancho San Andres nabij Maturin te gaan. Maar dat bleek achteraf niet te kloppen want men had mij al om 9.15 uur in San Jose de Buja verwacht. Dus mijn kano varen werd gestopt en ik werd om 11.00 uur met een boot naar San Jose de Buja gebracht en vervolgens met de auto in 45 min. naar Rancho San Andres. Dit is een groot en prachtig boerenerf met paarden en veel weiland, met veel rieten huisjes voor 1-8 personen en een zwembad. Volgens mij ben ik de enige gast op dit moment. Bij aankomst krijg ik meteen een 3 gangen warme lunch voorgeschoteld en ga daarna het erf met de paarden, apen, vogels en schildpadden bekijken. Daarna heb ik het zwembad voor mij alleen. Om 16.00 uur ga ik met een begeleider paardrijden. Het is een eigenwijs paard die alleen wil of kan lopen in groepsverband. Gedurende 1,5 uur hebben we over zandpaden en weilanden, met koeien en paarden, gelopen gelijkend op het vlakke polder landschap van Nederland, maar dan bij een temperatuurtje van zo'n 28 graden. Je ziet, deze vakantie is buitengewoon afwisselend, het ene moment zit je in de boot en het andere moment op een paard. 's Avonds komen 20 nieuwe gasten uit het Oostblokland, het zijn oudere mensen, die erg op zichzelf zijn. Helaas is ook hier geen wifi, dus ik kan jullie geen bericht sturen dat alles o.k. is met mij en dat ik niets merk van de onrust in Venezuela, alleen de schrijnende verhalen dat de voedsel schaarste toeneemt evenals een tekort aan medicijnen. Alleen het gas, olie en benzine is, evenals voorheen, spot goedkoop (het zou een goede bron van inkomsten kunnen zijn voor de regering). Maar al het andere is enorm duur geworden voor de Venezulaan, dank zij de forse devaluatie van de bolivars
Vrijdag 14 maart:
Vandaag is een reis dag: eerst met de auto in 1 uur van Rancho San Andres naar Maturin. Daar om 12.40 uur met het vliegtuig naar Caracas en vandaar om 17.00 een internationale vlucht naar Havana in Cuba.
Maar op de luchthaven van Caracas liep het niet zo vlotjes want ze konden, bij de check in balie, mijn vliegticket naar Havana niet terugvinden in de computer. Gelukkig was Juan Carlos van de Venezolaanse Avila reizen bij mij die hen kon overtuigen dat alles vooraf perfect geregeld was en toen bleek dat ze met de neus gekeken hadden.
Daarna moest ik op de luchthaven nog snel mijn Venezolaanse bolivars opmaken want in de busch busch was er nauwelijks gelegenheid om het geld uit te geven (helaas wilde de chauffeur ook niet naar de markt in Maturin om een moricha hangmat te kopen, die ik graag gehad zou hebben). Maar ik ben toch nog geslaagd en heb tenniskleding gekocht.
De vlucht naar Havana duurde 3 uur. In Cuba is het een half uur later dan in Venezuela. Daarna koste het 1,5 uur om door de douane te komen (een visum is hier nodig). Buiten stond Abel mij op te wachten die mij vergezelde in een taxi naar mijn hotel. Onderweg kreeg ik al mijn vouchers voor alle hotels, casa particulares en bussen waarvan ik gebruik ga maken in Cuba. In Havana logeer ik zaterdag en zondag in hotel Park View dicht bij het centrum, met T.V. en airconditioning, maar helaas zonder wifi. Dus ik moet weer naar een internetcafé . Doch in Havana hebben ze geen internetcafés en zodoende moet ik naar een duur hotel in de stad waar ik tegen betaling van 8 cuc 1 uur internet met wifi kan gebruiken (zelfs in Ghana waren de internet mogelijkheden beter). Dus ik weet niet of het mij ook lukt om de foto's op mijn weblog te zetten.
Dit zijn mijn belevenissen in Venezuela.
In mijn volgende en waarschijnlijk mijn laatste verslag zal ik alles vertellen over Cuba.
Ik dank jullie voor alle enthousiaste reacties!!
P.S. Leo en Margaret ik maak graag gebruik van jullie aanbod: vlucht nr. KL 724, aankomst Schiphol donderdag 27 maart om 9.00 uur 's ochtend.
Groetjes van Francine
Inmiddels heb ik Venezuela verlaten en ben ik veilig gearriveerd in Havana in Cuba (waarschijnlijk een grote opluchting voor de ongeruste familie leden). Ondanks alles heb ik In Venezuela genoten van de natuur en de aardige mensen die ik ontmoet heb. Nu gaat mijn laatste 1,5 week in Cuba in. Het is nog nauwelijks voor te stellen dat dit het einde is van mijn vakantie is, maar wel de realiteit.
Maar hier zijn mijn belevenissen in Venezuela:
Vrijdag 7 maart : naar Caracas
Vandaag vlieg ik van Cartagena via Panama naar Caracas in Venezuela. Mijn handbagage werd extra goed gecontroleerd en ik moest aantonen wanneer ik Venezuela weer zou verlaten en wat mijn volgende bestemming was. Als verrassing stond Ellen van Avila reizen (reisorganisatie die mijn zuid Amerika reis op maat heeft gemaakt) mij op de luchthaven van Caracas op te wachten samen met haar Venezolaanse partner. Zij hebben mij met de auto naar het prachtige hotel Marriott gebracht. Helaas was ik hier maar 1 nacht want anders had ik gebruik kunnen maken van het grote buiten zwembad en van de fitness ruimte, maar de kamer was ook perfect met uitzicht op zee. 's Avonds zijn we met z'n viertjes typische Venezolaanse arepas gaan eten, die trouwens heel anders smaakten dan in Noord Colombia. Ik heb verder niets gemerkt van de relletjes en protesten in Caracas. Ik kreeg trouwens ook geen kans om dat op te zoeken want mijn begeleiders waren veel te bang dat er met mij iets zou gebeuren. Verder heb ik van hun een mobiele telefoon gekregen waarop ik hun dag en nacht mag bellen als er iets is, en zo kunnen zij mij ook altijd en overal bereiken in Venezuela. Klinkt dat niet goed en gerust stellend !!
Zaterdag, zondag en maandag 8, 9 en 10 maart: Canaima Angel Falls:
Ik moest al vroeg uit de veren nl. om 3.30 uur, want om 4.00 uur werd ik door Juan naar de luchthaven gebracht voor de vlucht van 6.00 uur van Caracas naar Puerto Ordaz en daarna een 2de vlucht naar Canaima in een klein vliegtuigje voor 12 personen. Gisteren ben ik weer gestart met mijn malaria pillen, al zeggen ze dat de kans hierop slechts 1% is, terwijl dit gebied bij de G.G.D. in Nederland te boek staat als een echt malaria gebied, dus ik neem maar geen risico.
In Canaima verblijf ik de 1ste dag en nacht in het Campamento Kavac expedion (en niet zoals in mijn beschrijving staat Lodge Waku.) waar ik slaap in een huisje voor mij alleen in een 2 persoons stapelbed en douche en toilet. Ik ben hier in gezelschap van 4 anderen: 3 Venezolaanse familieleden en hun neef die in Italië woont. Na de warme lunch gaan we met de boot enkele watervallen bezichtigen rondom het Canaima meer (Ucaima,Golondrine, Hacha) samen met een groep Russen, Oekrainers, en Estlanders) Via een wandelpad kunnen we zelfs achter de Sapo waterval lopen waar we uiteraard behoorlijk nat worden. Maar er zijn ook watervallen die droog liggen i.v.m een te kort aan water in dit droge seizoen. De omgeving is prachtig met aan de horizon verschillende miljoenen jaren oude " tafelbergen", waar het gebied bekend om staat.
We kunnen zelfs zwemmen in het meer dat rood gekleurd is a.g.v. boom bladeren. Na het avondeten gaan we op tijd naar bed want morgen is het weer vroeg op
Zondag 9 maart gaat al om 5.30 uur de wekker. Aangezien we komende nacht weer in een ander kampement met hangmatten slapen
mogen we alleen de meest noodzakelijke spullen meenemen De rivier stand is behoorlijk laag waardoor de boottocht naar de Angel falls / watervallen in totaal 6 uur duurt (in de regentijd 4 uur) en de sterke mannen aan boord regelmatig het water in moesten om de boot los te duwen van de stenen of hem in de goede richting moesten leiden: heel spannend! Na een kleine lunch stop varen we door tot 14.30 uur en zijn onze kleren en schoenen drijf nat van het opspattende water en de stroom versnellingen. Het laatste uurtje moeten we lopen door het regenwoud over boomwortels en keien. Boven gekomen zien we een teleurstellende waterval nl. een klein water stroompje komt van een berg van 1000 meter naar beneden. Volgens de gids is nu de hoeveelheid water in de waterval slechts 5% van wat er naar beneden komt in de regentijd (mei t/m augustus). Daarom was onze excursie ook de laatste in deze droge tijd. De liefhebbers konden daarna nog eventjes zwemmen aan de basis van de waterval. Daarna moesten we badend door de rivier om ons kampement te bereiken (was pijnlijk met blote voeten). Na het avondeten, bereid door de boot bestuurders, konden we in de hangmat kruipen. Het licht ging om 21.30 uur uit. Het was toch een geslaagde dag dankzij de indrukwekkende boottocht!
Maandag 10 maart:
Na het ontbijt (arepa's met gebakken ei) stappen we om 7.30 uur weer in de boot. Het gaat nu stroom afwaarts waardoor we er korter over doen (4uur) om in ons 1ste kampement te komen, maar het was te laat voor de Venezolanen die om 11.00 uur het vliegtuigje moesten hebben naar Caracas (uiteindelijk zijn ze toch vertrokken). Ik had voldoende tijd om me te douchen, om te kleden, de natte kleren iets te drogen en te lunchen. Het gaat nota bene eventjes regenen. Eerst zou mijn vliegtuigje van Canaima naar Bolívar om 13.30 uur vertrekken, daarna werd het 15.30 uur en het werd uiteindelijk 16.30 uur. Deze tijd kon ik goed gebruiken om mijn belevenissen van de afgelopen dagen in Evernote te schrijven. Maar het wachten werd beloond, er landde een heel klein vliegtuigje waar 6 personen in pasten (incl. de piloot) Hij vloog heel rustig en laag zodat we goed het land onder ons konden bewonderen met veel regenwoud en water. In Bolívar werd ik naar hotel Posada Casa Grande gebracht. Ziet er goed uit met een badkamer, T.V. en airconditionair (groot contrast met de 2 afgelopen nachten). Ik zal niet zoveel van de stad zien (volgens gelezen reviews mis ik hieraan niets) want de komende 3 dagen ga ik naar de Orinoco delta.
Dinsdag 11 maart: van Bolívar naar de Orinoco delta
Vandaag word ik door een Duitse chauffeur, die in Venezuela woont,
naar San Jose de Buja gebracht. Hier rijden geen bussen omdat het een erg afgelegen gebied is. De autorit duurt 3.5 uur, waarin de chauffeur veel verteld over het ontstaan van de huidige crisis in Venezuela: erg interessant maar ook diep triest. Er zijn plaatsen in Venezuela waar voedsel schaarste is dank zij het corrupte en
indoctrinerende beleid van de regering. In San Jose de Buja brengt een lancha/ lange smalle boot me in 45 min. , over de Orinoco rivier, naar Campamento Waro Waro (betekend vlinder). Het is een mooi campament met ca. 10 open houten palmhutjes op palen die via loopplanken verbonden zijn, midden in de jungle en direct aan de Orinoco rivier. Er zijn hutjes met matrassen en hangmatten die allen een klamboe hebben voor in totaal 45 gasten. In de keuken staan indianen die voor onze maaltijden zorgen. De 1ste dag zijn wij maar met z'n tweeën (ik samen met Domingo, een Venezolaan uit Caracas) de enige toeristen in het kamp en krijgen de volle aandacht van Edgard Rodriguez, onze gids en fotograaf van beroep. Na de lunch gaan we in de lange smalle boot varen, waarbij we vogels spotten (toecans, papegaaien macaws e.a.), apen zien slingeren in de bomen (holey en capucino's) en schildpadden zien lopen. Tevens maken we een wandeling in het regenwoud, wel met de laarzen aan want het is erg drassig in het regenwoud. We krijgen hier uitleg over medicinale bomen en leren hoe we hier kunnen overleven in dat regenwoud. door water te drinken uit bepaalde takken (bejuco de agua) en uit kleine kokosnoten en palmharten te eten.
Daarna kunnen we genieten van een mooie zonsondergang midden op het water onder het genot van een Cuba libre. De temperatuur is perfect, overdag zo'n 30 graden en 's avonds 22 graden met wat bewolking en een zacht briesje. Na het avondeten praten we na over de onrust in Venezuela, over hun gewoonten en gebruiken: erg boeiend !! Daarna ga ik slapen, alleen in een open hutje midden in de rimboe met de geluiden van vogels en apen om je heen: geweldig! Wat een rust!
Woensdag 12 maart:
Vandaag komen er 2 nieuwe gasten bij , een gepensioneerd stel uit Frankrijk.
's Ochtend gaan we piranha's vissen. In totaal vangen we 14 kleine piranha's met een hengel gemaakt van een tak en een stukje vlees als aas. Tijdens de lunch konden we onze zelf gevangen vis, geroosterd, opeten. 's Middags gaan we weer varen en aapjes en vogels spotten, die soms te klein of te snel zijn voor mijn fototoestel.
Ook hebben we kunnen proeven hoe verse palmharten en water chocolade smaken en kunnen ervaren hoe je met bepaalde bladeren zeep kunt maken. Leuke ervaring! Daarna hebben we een paar paalwoningen /palafitos van Warao Indianen bezocht die zelfgemaakte producten verkochten zoals oorbellen, armbandjes en mandjes van moricha.
En daarna weer genoten van de zonsondergang. 's Avonds weer gezellig met z'n vijven gegeten en gepraat en om 21.00 uur op stok.
Donderdag 13 maart:
Om 6.00 uur wakker geworden van het licht en de vogels. Tot mijn schrik valt mijn b.h. van de balustrade van mijn huisje in het vieze water ( het is momenteel mijn enige b.h.) Toen ben ik onder mijn huisje op palen gekropen en kon ik gelukkig met een stok mijn b.h. weer uit het water vissen. Na een wasje met zeep kan ik hem weer gebruiken. Vanochtend gaan we kanoën op de zij-armen van de Orinoco rivier. Na de lunch zou ik om 13.00 uur naar San Jose de Buja worden gebracht om vervolgens naar Rancho San Andres nabij Maturin te gaan. Maar dat bleek achteraf niet te kloppen want men had mij al om 9.15 uur in San Jose de Buja verwacht. Dus mijn kano varen werd gestopt en ik werd om 11.00 uur met een boot naar San Jose de Buja gebracht en vervolgens met de auto in 45 min. naar Rancho San Andres. Dit is een groot en prachtig boerenerf met paarden en veel weiland, met veel rieten huisjes voor 1-8 personen en een zwembad. Volgens mij ben ik de enige gast op dit moment. Bij aankomst krijg ik meteen een 3 gangen warme lunch voorgeschoteld en ga daarna het erf met de paarden, apen, vogels en schildpadden bekijken. Daarna heb ik het zwembad voor mij alleen. Om 16.00 uur ga ik met een begeleider paardrijden. Het is een eigenwijs paard die alleen wil of kan lopen in groepsverband. Gedurende 1,5 uur hebben we over zandpaden en weilanden, met koeien en paarden, gelopen gelijkend op het vlakke polder landschap van Nederland, maar dan bij een temperatuurtje van zo'n 28 graden. Je ziet, deze vakantie is buitengewoon afwisselend, het ene moment zit je in de boot en het andere moment op een paard. 's Avonds komen 20 nieuwe gasten uit het Oostblokland, het zijn oudere mensen, die erg op zichzelf zijn. Helaas is ook hier geen wifi, dus ik kan jullie geen bericht sturen dat alles o.k. is met mij en dat ik niets merk van de onrust in Venezuela, alleen de schrijnende verhalen dat de voedsel schaarste toeneemt evenals een tekort aan medicijnen. Alleen het gas, olie en benzine is, evenals voorheen, spot goedkoop (het zou een goede bron van inkomsten kunnen zijn voor de regering). Maar al het andere is enorm duur geworden voor de Venezulaan, dank zij de forse devaluatie van de bolivars
Vrijdag 14 maart:
Vandaag is een reis dag: eerst met de auto in 1 uur van Rancho San Andres naar Maturin. Daar om 12.40 uur met het vliegtuig naar Caracas en vandaar om 17.00 een internationale vlucht naar Havana in Cuba.
Maar op de luchthaven van Caracas liep het niet zo vlotjes want ze konden, bij de check in balie, mijn vliegticket naar Havana niet terugvinden in de computer. Gelukkig was Juan Carlos van de Venezolaanse Avila reizen bij mij die hen kon overtuigen dat alles vooraf perfect geregeld was en toen bleek dat ze met de neus gekeken hadden.
Daarna moest ik op de luchthaven nog snel mijn Venezolaanse bolivars opmaken want in de busch busch was er nauwelijks gelegenheid om het geld uit te geven (helaas wilde de chauffeur ook niet naar de markt in Maturin om een moricha hangmat te kopen, die ik graag gehad zou hebben). Maar ik ben toch nog geslaagd en heb tenniskleding gekocht.
De vlucht naar Havana duurde 3 uur. In Cuba is het een half uur later dan in Venezuela. Daarna koste het 1,5 uur om door de douane te komen (een visum is hier nodig). Buiten stond Abel mij op te wachten die mij vergezelde in een taxi naar mijn hotel. Onderweg kreeg ik al mijn vouchers voor alle hotels, casa particulares en bussen waarvan ik gebruik ga maken in Cuba. In Havana logeer ik zaterdag en zondag in hotel Park View dicht bij het centrum, met T.V. en airconditioning, maar helaas zonder wifi. Dus ik moet weer naar een internetcafé . Doch in Havana hebben ze geen internetcafés en zodoende moet ik naar een duur hotel in de stad waar ik tegen betaling van 8 cuc 1 uur internet met wifi kan gebruiken (zelfs in Ghana waren de internet mogelijkheden beter). Dus ik weet niet of het mij ook lukt om de foto's op mijn weblog te zetten.
Dit zijn mijn belevenissen in Venezuela.
In mijn volgende en waarschijnlijk mijn laatste verslag zal ik alles vertellen over Cuba.
Ik dank jullie voor alle enthousiaste reacties!!
P.S. Leo en Margaret ik maak graag gebruik van jullie aanbod: vlucht nr. KL 724, aankomst Schiphol donderdag 27 maart om 9.00 uur 's ochtend.
Groetjes van Francine
-
16 Maart 2014 - 06:32
Jo:
Een spannende reis, maar tegelijk de luxe om overal geholpen te worden en te kunnen terugvallen op de reisorganisatie. Mooie en erg veel belevissen! Wat jammer dat je overal maar zo kort kunt blijven, maar ik geloof dat je zelf dat gevoel helemaal niet hebt! Het was weer een heel mooi verslag, bedankt daarvoor. Nu Cuba nog als heerlijk toetje, het kan niet op. En we zijn zoooo blij dat je je bh hebt kunnen opvissen. Stel je voor.... -
16 Maart 2014 - 07:32
Ria:
Na al deze reisverslagen kan ik me niet voorstellen dat je kan wennen aan Nederland! Dus blijf schrijven en genieten! -
16 Maart 2014 - 10:10
Ineke:
Ha Francine,
Zoveel kilometers en zoveel belevenissen, ik kan het spoor bijna niet meer volgen. ik zal ,na jouw terugkeer, graag op jouw wereldkaart de reis nog eens volgen. Ik denk dat het bijna niet is na te vertellen, maar het klinkt echt geweldig. Wat zul je straks weer moeten wennen. Geweldig hoe alles is georganiseerd.
Hier lijkt het voorjaar al begonnen te zijn, veel bloesem, je komt weer in een mooie tijd terug. Geniet nog van Cuba en straks een welkom thuis.
Lieve groet, ineke. -
16 Maart 2014 - 10:34
Arjan:
Wat een reis!!! Geniet nog van de laatste dagen in Cuba. En goede reis terug. Benieuwd hoe je het vindt om straks weer in Nederland te zijn ;-)
Arjan -
16 Maart 2014 - 11:29
Babs En Roy:
Hoi Francine, het is nu zondagmorgen hier en ruim in de tijd om je vele belevenissen te lezen. Het is goed dat je meteen je reisverslag maakt, want je maakt vreselijk veel mee, geweldig.een heel andere wereld.Dit pakken ze je niet meer af. Een goed eind en een goede thuisreis,liefs uit Nijmegen -
16 Maart 2014 - 13:34
Gerke:
Hoi Francine, Wauw wat maak je veel mee. Leuk om je verhalen te lezen en je foto's te zien. Nog een fijne week in Cuba. Groetjes Gerke -
16 Maart 2014 - 16:41
Lies:
hoi Francine,
Wanneer ga je je boek uitgeven?
Je verslagen lezen prima! Wat een fantastische reis is dit zeg!
Ik hoop dat je ook nog erg geniet op Cuba
Groeten van Lies -
16 Maart 2014 - 18:48
Leo En Margaret:
Hebben het verslag van Venuzuela een beetje gelezen. Wat een bh verhaal en wat een reis.
Wij wensen je ook in Cuba weer volop reisgenot toe. En Leo zal er zijn op Schiphol op donderdagochtend 27 maart. Laten we elkaar treffen op dezelfde plaats als waar je bent afgezet. Dus boven bij vertrek.
Geef je mobiele tel. nr door zodat waij elkaar kunnen vinden, het mijne is 0651367905.
Happy landing en nog heel veel plezier voordat het zover is! Een hartelijke groet, M en L -
17 Maart 2014 - 08:39
Mirella:
Hallo Francine,
Wat een avontuur! Knap hoe je kan genieten en reden in allerlei omstandigheden.
Nog veel plezier in Cuba -
17 Maart 2014 - 11:26
Paul En Nardy:
Wat weer een prachtig verslag. Ik denk dat je straks in Nederland weer helemaal moet afkicken. Maar ga nog eerst maar volop genieten van je dagen in Cuba alvorens aan de terugreis te denken. Veel plezier nog.
Gr. Paul en Nardy -
17 Maart 2014 - 11:47
Adri Luijpers:
Hoi Francine,
We zijn ook net terug van vakantie was heel gezellig Desiree was een week meegegaan en Ans en George zijn ook een week gekomen, we hebben genoten .
Terug heb ik van 3 reisverslagen van jou kunnen genieten je hebt heel wat meegemaakt het zal straks vreemd zijn als je weer je eigen potje moet koken. Maar je hebt heel wat om op terug te kijken her is een heel boekwerk. Geniet nog van je laatste week .
Een goede terug reis en tot ziens in Nederland
Groetjes, liefs Theo Adri -
17 Maart 2014 - 14:52
Yonne:
Wauw! Buurvrouw wat n verhalen...spanning en sensatie...afgewisseld met mooie natuur; vriendelijke mensen en heel veel belevenissen.
Geniet van je laatste week! -
17 Maart 2014 - 15:34
Nardy:
Hai Francine,
Geniet nog van je laatste week.
Wat een reis!
Om al die indrukken een plaatsje te geven heb je nog wel een aantal weken nodig,lijkt me.
groetjes Nardy -
17 Maart 2014 - 19:33
Jacqueline:
Hallo Francine,
Ik heb weer genoten van je verslag.
Je kunt onderhand wel een boek gaan schrijven,heel mooi.
Jammer dat het nu weer bijna afgelopen is, maar ja aan alles komt een einde.
Je kunt terugkijken op een mooie periode.
Geniet nog maar van de komende tijd en tot ziens.
Groetjes Henk en Jacqueline
-
17 Maart 2014 - 21:03
José:
Hallo Francine,
wat een mooi verslag,heb er weer van genoten!
Geniet van je laatste week!
Groetjes José -
18 Maart 2014 - 14:15
Henri En Lidy:
Hi Francine,
Wij zijn net terug van een week wintersport (lekker gewandeld want de ski's hebben we aan de wilgen gehangen, ha, ha, ha)! Maar jij hebt ook weer niet stil gezeten!!!! Jeetje wat maak jij veel mee en wat zie je veel. Kan een mens dat aan, denk je bijna!!! Daarom zoooo goed om alle details op te schrijven! Het lijkt me zalig om 's avonds lekker in je hangmatje in slaap te vallen! Nooit gedaan! En al die landen met verschillende mensen, natuur, cultuur en ga maar door! Francine, ik ken echt niemand die dit eerder heeft gedaan! Fantastisch!!
Lieve groet van ons en geniet nog van de laatste week!!!!!
Groetjes, Lidy -
18 Maart 2014 - 17:29
Frans:
Hoi Francine,
Even uithangen op het strand, of toch nog een ondekkingstocht door Cuba. Als je weer terug bent in Nederland zal het wennen zijn. Even lekker bijkomen en daarna een nieuwe reis plannen.
groetjes Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
